Гузікі
Коляе бялізна,
Белы карагод.
Сёння я вялізны,
Мне трынаццаць год.
Мой чартовы тузін
Поўны на людзей:
Кожны шые гузік
Да плашча надзей.
Гэты плашч ў спякоту,
Гэты плашч у дождж
Разагнаў турботы
Поперак і ўдоўж.
Знаю кожны гузік
На сваім плашчы,
Помню ўсіх, хто здолеў
Мне дапамагчы.
Нават ноччу свецяць
Гузікі мае.
Забаіцца Сонька –
Загарну яе.
Коляе бялізна,
Белы карагод.
Татаў гуз адгрызла
Смерць, схавала ў рот.
Сёння я вялізны,
Мне трынаццаць год.
Ці прышыў я бліжнім
Гузік ад турбот?
31.12.2008.
Белы карагод.
Сёння я вялізны,
Мне трынаццаць год.
Мой чартовы тузін
Поўны на людзей:
Кожны шые гузік
Да плашча надзей.
Гэты плашч ў спякоту,
Гэты плашч у дождж
Разагнаў турботы
Поперак і ўдоўж.
Знаю кожны гузік
На сваім плашчы,
Помню ўсіх, хто здолеў
Мне дапамагчы.
Нават ноччу свецяць
Гузікі мае.
Забаіцца Сонька –
Загарну яе.
Коляе бялізна,
Белы карагод.
Татаў гуз адгрызла
Смерць, схавала ў рот.
Сёння я вялізны,
Мне трынаццаць год.
Ці прышыў я бліжнім
Гузік ад турбот?
31.12.2008.
« Prev item • Next item »
Comments
Нет комментариев
Leave comment
Для добавления комментария вы должны зайти как пользователь.